De Nederlandse vlag
06-11-2020
Wij hadden vroeger thuis een enorme vlag, en een vlaggenmast. Ik schat wel een meter of 10 hoog. Dat zat zo. Mijn vader was beheerder van een zalencomplex van de Nederlands Hervormde kerk, met de onvergetelijke naam Wijk- en Jeugdcentrum ‘Nabij’ ( naar de bijbeltekst: ‘Want Nabij is uw naam’ uit het boek Jesaja). Rond dat complex lagen een paar flinke grasstroken, begrensd door brede heggen. Op één van die stroken prijkte een vlaggenmast, die je – gelijk een echte mast – trouwens ook kon strijken.
Op hoogtijdagen hees mijn vader de vlag. Voor ons, maar eigenlijk voor de gehele buurt. Dat ging met bescheiden ceremonieel gepaard, want de Nationale Driekleur mocht uiteraard niet de grond raken. Dus fungeerden zijn vier kinderen om beurten als vaandeldragers. Wij schrijdden plechtig achter vader aan, met de sleep van de vlag stevig in onze knuistjes. Aangekomen bij de mast, knoopte mijn vader die eerbiedig vast aan het vlaggentouw, waarna wij met gepaste kindertrots de driekleur in top mochten hijsen. Mijn gevoel daarbij laat zich nog het meest vergelijken met dat van een Amerikaanse tiener die iedere ochtend verplicht op het schoolplein naar het hijsen van de stars en stripes staat te kijken, en met de rechterhand op de linker hartkamer uit volle borst O! say can you see / by the dawn’s early light / What so proudly we hailed / at the twilight’s last gleaming / Whose broad stripes and bright stars / through the perilous fight meebrult. En dat gaat in totaal nog een regel of tachtig zo door.
Dankzij mijn vader heb ik een voorliefde gekregen voor het hijsen van de vlag, als daartoe enige aanleiding is. Toen ik twee jaar geleden een nieuwbouwwoning betrok, heb ik bij de Dokkumer Vlaggen Centrale direct een heuse vlaggenset besteld van - ik mag wel zeggen - superieure kwaliteit. Vlag, wimpel, vlaggenmast en stevig montagemateriaal. Ik was in onze rij veruit de eerste die met Koningsdag de vlag uitstak.
Nu is er met onze vlag, zoals met veel vlaggen, iets vreemds aan de hand. Veel linkse mensen laten de vlag van hun land maar al te graag rechts liggen. En rechts, of beter: extreem rechts weet er op zijn beurt wel raad mee. Forum voor Democratie, Partij voor de Vrijheid, de facebookgroep ‘De Rechtse Lente’ die ik uit interesse volg, maar ook schimmigere bewegingen als Pegida, Studiegenootschap ‘Erkenbrand’, de nationalistische beweging ‘Voorpost’ en de Nederlandse Volksunie lopen er dolgraag mee over straat. En ze roepen er dan hele onfrisse dingen bij. En zij hebben potdomme wel MIJN vlag in HUN handen.
Dus, my fellow countrymen. Laten we de vlag weer terugbrengen waar hij thuis hoort: in het hart van onze democratische rechtsstaat. Als prachtig symbool van liefde voor elkaar, verdraagzaamheid, verzoening, medemenselijkheid en de vrijheid om in ons land te mogen zeggen wat je wilt en te mogen zijn wie je bent: blank of zwart. Home, bi, trans of hetero. Jood of Moslim, Christen of Agnost. Links of Rechts. En daar mogen we dan weer best trots op zijn. Koop die vlag! Bestellen bij de Dokkumer Vlaggen Centrale op dvc.nl. En tijdelijk geen verzendkosten op vlaggen en wimpels! Dus sla je slag.
De Nederlandse vlag: ***** sterren, vermits in de juiste handen