24-12-2020
Voor velen is Kerst het summum van gezelligheid, genot, vreterij en drankzucht. Voor sommigen is het nog altijd een piepklein momentje van inkeer, maar daar ga ik u verder niet mee lastig vallen. Ik heb mijn portie inkeer de afgelopen jaren meer dan voldoende gehad als vertolker van herder Gallus in het kerstspel op de Vrije School van mijn twee oudste dochters. Ze begrepen weinig van ons quasi-Middelnederlandse gestoethaspel, maar het sprak zeker tot de godsdienstige verbeelding van de tere kinderzieltjes. Toen ik later tijdens een kerstviering op de lagere school van mijn jongste zoon (die wij niet geschikt achten voor de Vrije School) met drie glühwein achter mijn kiezen Rudolph the Rednose Reindeer stond mee te blêren, vond ik kerst op de Vrije School ineens zo gek nog niet.
Anyway: voordat het moment van gezelligheid, genot, vreterij en drankzucht daar is, moet er uiteraard eerst eten en drinken worden gehaald. En omdat je tijdens het kerstdiner wel eens wat bijzonders wilt bereiden, zag mijn boodschappenlijst er dit jaar nogal exotisch uit. Dus moest ik onder meer op zoek naar roodlof, oranjebloesemwater, kardemompeulen, radicchio, flower sprouts, piment en ahornsiroop. En toen begon ik fouten te maken. Om te beginnen besloot ik niet naar mijn gebruikelijke super te gaan – waar ik precies weet waar alles staat – maar naar ’s lands grootste kruidenier even verderop, in de verwachting dat ik daar al die exotische zaken wel eenvoudig op de kerstkop zou kunnen tikken. Nou, wellicht in Amsterdam, maar hier int oosten benne ze nie van dat rare. Ik kon alleen met veel pijn en moeite de kardemompeulen en het bloesemwater scoren. En ik raakte uiteraard steeds de weg kwijt in deze mij onbekende supermarkt.
In mijn oneindige wijsheid besloot ik bovendien tijdig (twee dagen voor kerst) en op tijd (8 acht uur AM) ten strijde te trekken. Een majeure vergissing. Er waren heel veel mensen op dat idee gekomen, en bovendien was de helft van het naast de winkel gelegen parkeerterrein bezet door marktkooplieden. Toen ik na een kwartier eindelijk een parkeerplek had weten te bemachtigen, ontsnapte mij dan ook een niet zo zalige kerstvloek. Maar wie A zegt, moet ook K(erst) zeggen, dus ik stapte met frisse tegenzin de winkel binnen.
Nog een kapitale blunder. Mijn boodschappenlijst had ik thematisch geordend – Voor, Hoofd, Bij, Dessert – maar niet per se winkelmatig. Het resultaat was dat ik een keer of vier de hele winkel ben doorgesjeesd, de venijnige blikken van ander winkelend publiek zo veel mogelijk negerend. En daarbij: mijn recepten bleken niet per se aan te sluiten bij het seizoen. Bloedsinaasappelen zijn vaak verkrijgbaar, maar niet met Kerst. En tot slot: mijn bril besloeg de hele tijd van het alsmaar harder wordende gehijg in mijn mondkapje. Dus ik kon mijn boodschappenlijst niet meer goed lezen…
Maar er was ook goed nieuws. Op de markt naast de supermarkt stond de groentekraam van Thijs. Daar wist ik nog net het laatste, halfverlept kropje radicchio op de kop te tikken. Met een flinke korting, dat wel. Roodlof (de rode variant van witlof) had hij trouwens ook niet: te duur op de veiling en van slechte kwaliteit. Dat blieven we hier in Salland niet. Ik heb mijn hoop voor de piment, de ahornsiroop en de roodlof nu gevestigd op mijn dochter die in Amsterdam woont en bij mij komt kersteten. Daar houden ze hopelijk iets meer van exotisch met Kerst.
Kerstboodschappen doen: *(slecht voorbereid), ** sterren (vermits goed voorbereid)