Reasons te be cheerful pt. XVII: Vroeg opstaan!
01-05-2021
Ik houd van vroeg staan, meer in het bijzonder: van de rust, de stilte, het halfduister, de kwetterende vogels en het eerste driftige getik op mijn Macbook. Want veruit mijn meeste columns smijt ik op het papier als ik nog maar net wakker ben. Sterker nog: ik begin er vaak al aan, VOORDAT de koffie klaar is. ‘Dan is er iets goed mis met je vriend’, stelt mijn vriendin – een groot liefhebber van haar schoonheidsslaap – dikwijls nuchter vast. En gelijk heeft ze. Maar ik heb in mijn leven, om uiteenlopende redenen, al zo lang in bed gelegen, dat ik nu vaak niet kan wachten tot ik ’s morgens weer aan de gang kan. Dat dreigt soms een beetje uit de hand te lopen. Eergisteren was ik al om 5.25 uur op kantoor. Ik zeg er ter verontschuldiging direct bij dat ik op een steenworp afstand van mijn huis kantoor houd, maar evengoed. En er was sprake van een spoedje.
Nu moet ik eerlijk zeggen dat er aan wakker worden, of aan wakker zijn, altijd wel een raar luchtje zit. Neem nu de Internationale: 'Ontwaakt, verworpenen der aarde! / Ontwaakt, verdoemde in hongers sfeer! / Reedlijk willen stroomt over de aarde / En die stroom rijst al meer en meer. / Sterft, gij oude vormen en gedachten! / Slaafgeboornen, ontwaakt, ontwaakt! / De wereld steunt op nieuwe krachten, / Begeerte heeft ons aangeraakt!' Daar steekt ‘Wake Up Little Susy’ toch een beetje bleekjes bij af. Ik vraag me bij het horen van de Internationale direct af: wanneer staan de slaafgeboornen precies op? Dan kan ik er rekening mee houden. Want er gaat op enig moment bloed vloeien. Zoveel is zeker.
Maar er is nog een andere, minder socialistische vorm van wakker zijn waar ik echt totaal de rillingen van krijg. Het voelt alsof iemand ergens in je huis Wildfire heeft verstopt (sic Game of Thrones, serie 2), waarvan jij op zeker moment ineens heel erg wakker wordt. Maar ze vertellen er niet bij waar het ligt. Ik heb het natuurlijk over het monsterverbond van ‘wakkere lieden’, woke types: een wonderlijke smeltkroes van linkse en rechtse Anti-Vaxxers, Algeneters, Yogadocenten, Vlaggenzwaaiers en Bruinspuiters. Ze geven je heel graag een hand en een knuffel. Maar zoals mijn vader al zei: houd met je andere hand stevig je portemonnee vast, want anders ben je hem kwijt. Het is het type mensen dat je liefdevol je eigen ‘ontwaken’ gunt, op je eigen tijd uiteraard, vanuit het superieure gevoel dat zij het heldere licht al hebben gezien. Maar bedenk: echte verlichte zielen lopen niet te koop met hun eigen verlichtheid.
En nog wat: je mag er van deze wakkere lieden best even over doen om zelf wakker te worden. Maar vroeg of laat komt er een moment – als ze met genoeg zijn – dat ze alle slapenden toch ineens met veel geweld uit bed schoppen. Of erger… l'histoire se répète. Zo, de koffie is klaar. Een hele goede morgen, Wakker Nederland.