Reasons to be cheerful pt. XIII: Paasflessen zoeken!
02-04-2021
Gisteren, Witte Donderdag, werd voor de elfde keer The Passion uitgezonden, het tv-spektakel waarin de Werdegang van Jezus wordt verteld aan de hand van Nederlandstalige liedjes. The Passion ging vorig jaar van EO naar KRO-NCRV en met die transfer was naar verluidt een transfersom gemoeid van dertig zilverlingen. Musicalster Freek Bartels, openlijk homoseksueel, vertolkte de enige echte ‘King of the Jews’, Trijntje O. zong als moeder Maria de nagels uit het houten kruis, er was een sluw bijrolletje voor Tygo Gernandt als Herodes. Rob Dekay verzorgde de Deventer inbreng als knappe maar niet zo heel achterbakse Judas.
Het programma was een klein moment van bezinning, maar ik werd zeer afgeleid door het feit dat er mensen in Roermond (plaats van handeling) ver na spertijd nog over straat liepen te zeulen met witte kruizen, dat niemand een mondkapje droeg en Jezus, Maria, en alle discipelen elkaar voortdurend in de armen vielen, de anderhalve meter steevast negerend. De politie stond erbij en keek ernaar, totdat Judas had gezegd dat Jezus een nepfiguur was en ze ineens wel ingrepen. Maar om nou iedereen in de boeien te slaan, die zegt dat hij de zoon dan wel dochter van God is?! Dan kunnen ze bij de GGZ wel bezig blijven.
Afijn, een dezer dagen zet ik Jesus Christ Superstar (1973) wel weer eens op, want voor het echte drama moet je toch echt bij deze rockmusical zijn, vind ik persoonlijk. En één van mijn buurvrouwen is het daar gelukkig volledig mee eens. Ted Neeley, de fantastische vertolker van Jezus, kon na deze film overigens geen fatsoenlijke andere rol meer krijgen. Hij maakte van de nood een deugd door zijn hele leven lang Zoon van God te blijven spelen in films, theaters, buurt- en clubhuizen, en naar ik vermoed: op bruiloften en partijen. Want ook de kachel van Jezus moet roken tenslotte.
Over buurvrouwen gesproken. Een paar ervan hebben het initiatief genomen om op Paaszondag met alle kinderen uit de buurt eieren te gaan zoeken. Ik ben zeer voor sociale cohesie, dus ik juich dit soort initiatieven van harte toe, ook al mogen kinderen boven de 56 helaas niet meer meedoen. En als stiefvader van een puber van dertien, pies ik ook naast de pot. Want zij kan het zoeken natuurlijk heel goed af zonder mij. Vandaar dat ik gisteren naar de slijter ben gereden om daar 24 flessen van het bloed van Christus te kopen. Goede flessen, wel te verstaan. Dus zonder schroefdop, maar met een kurk. Deze flessen zal ik zondagmorgen vroeg, Eerste Paasdag, bij het krieken van de ochtend, als de haan drie maal kraait, verstoppen in de buurt. Om half 11 zal ik het startsein geven voor de Bottle Hunt twenty twenty one. Start en Finish bij de glasbak in de buurt. Na afloop drinken we met alle buren een glaasje of vier en kletteren we de flessen daarna vol overgave de bak in. Onder het lallen van Jesus Christ Superstar, who do you think that you really are… Nu al zin in!