20-06-2021
Voor Hugo Sandorp.
Ik heb mij wel eens de woede op de hals gehaald van dames door met een stalen smoelwerk te beweren dat scheren voor de man net zo vervelend en kostbaar is als de maandstonde voor de vrouw. Dat vonden ze niet leuk, en is het is ook niet helemaal waar. Maar voor mannen met een meer dan gemiddelde baardgroei kan de scheerbeurt toch vrij snel in de papieren en op een bescheiden bloedbad uit lopen. Zeker als je Zeeuwse zuunigheid betracht en je een bot mes langs je kaak haalt.
Een paar jaar geleden was ik het gepruts met wegwerpmesjes en bussen scheerschuim zat. Ik had wel eens mooie verhalen gehoord over dassenharen kwasten, lobbig geklopt scheerzeep, safety razors en klapmessen. Maar verder dan de Gillette Contour en een brokje scheerzeep van De Gulden Hand was ik nog tot dan toe nooit gekomen. Tot ik op de verjaardag van mijn zoon de vader van zijn vriendin tegenkwam. Hugo, zo heette hij, bleek een liefhebber van het betere scheerwerk. Hij had jaren geleden besloten van het dagelijkse mannelijke moetje een vrouwelijk verwennerijtje te maken. “De tijd ervoor nemen, Bert-Jan, dat is het geheim,” sprak hij mij een beetje geheimzinnig toe: “En goed gereedschap.” Hugo bleek zelf een indrukwekkende verzameling scheergerei te bezitten, waaruit hij naar hartenlust putte. Hij zette mij op het spoor van aan te schaffen benodigdheden en verwees mij daarvoor naar één van de vele online scheerzaken die het internet inmiddels bevolken. Ik kwam terecht bij Schuijm, een naam die suggereert dat ze de scheerzepen er nog eigenhandig produceren en zelf de messen slijpen. En dat is waarschijnlijk precies de bedoeling.
Mijn bezoek aan Schuijm leverde een paar verrassende inzichten op. Waar vrouwen hun zuurverdiende centjes naar hartenlust kunnen spenderen aan hydraterende dag- en nachtcrèmes en anti-rimpelsmeersels, kunnen mannen hun diepste zakken legen voor het betere scheerspul. Dat wil zeggen: scheerkwasten, scheeroliën, scheerzepen, -crèmes en
-gels, scheermessen en talloze pré- en afterscheersproducten. Ik schafte mij een dassenharen kwast, zeepbakje en scheermes aan van het Duitse familiebedrijf Mühle, vlijmscherpe scheermesjes made in Japan en een pot Engelse scheercrème van Taylor of Bond Street. Ik voelde aan alles: dit wordt internationaal genieten. Dat genieten kwam wel met een prijs. Bij de online kassa mocht ik 243 euro en 19 cent afrekenen, maar ik zeg er ter verdediging bij: het was inclusief BTW. Bovendien moest het grote terugverdienen nog beginnen, want het gemiddelde veiligheidsmes kost een fractie van wegwerpmesjes met futuristische namen als Fusion, Sensor, Mach3 of Proglide.
We zijn een stuk of 40 heerlijcke scheerbeurten verder. Hamvraag: was het – om met Michelin te spreken - de scheerreis waard, danwel de omweg? Ja… en nee. Ik heb een keer of tien een pleister moeten plakken – mijn vaders gezicht zat vroeger trouwens vol met watjes die hij op zijn scheerwondjes drukte - en een paar keer het bloed moeten stelpen met een washand. Een zelfsturend mesje volgt de kaaklijn een stuk beter dan mijn handmatige mes, en de haren pal onder én naast mijn neus blijken onuitscheerbaar met mijn nieuwe scheergerei. Maar dat kan ook aan mijn gebrekkige scheerstijl liggen. Ik heb eigenlijk ook altijd haast, dus vaak val ik terug op oude scheergewoonten. Alleen in het weekend maak ik er tijd voor vrij. Maar voor mannen die alle tijd hebben of de tijd vergeten (en de investering willen doen): ga vooral lekker schuijmen!